Drie juni was mijn laatste blog…. dus ik heb jullie 25 dagen met rust gelaten. Maar mede op verzoek van mn zoon Kenan ga ik nu toch een korte blog proberen te schrijven.
Nu ik terug denk aan de afgelopen drie weken weet ik eigenlijk ook wel waarom ik niets geschreven heb. Het zijn namelijk maar een drietal zaken die de afgelopen periode mij bezig hebben gehouden. Ten eerste het bouwen van de derde ren. Met daarnaast het zoeken naar een geschikte toom die ik daar in kan plaatsen. Ten tweede heb ik wat moeite gehad met het acclimatiseren naar het warme seizoen. Want ineens was het 35°C en warmer. Dus moest ik even omschakelen naar in de ochtend bezig zijn en in de late middag en vroege avond bezig zijn. Na de lunch dus een siësta.

Natuurlijk zijn er wel de nodige andere incidenten voorgevallen. Bijvoorbeeld, ik moest met onze Doblo naar de APK keuring. Dan begin je eerst met een gas-roet meting. Dat kan gewoon op het keuringsstation. Best handig. Maar daar aangekomen stond daar een mega lange wachtrij. Onderweg was er een tankstation die ook en dergelijke gas-roet meting aanbood. Dus ik reed langzaam door, voorbij de ingang van het keuringsstation. Op het moment dat ik er voorbij reed kwam er een Mercedes in volle vaart in zijn achteruit mijn richting op. Voor de goede orde, hij reed dus op het terrein van het keuringsstation en wilde achteruit de doorgaande weg op. De weg waar ik dus reed. Het vervolg laat zich raden…. een flinke knal met een behoorlijke schade tot gevolg.
En dan begint het spel. Uiteraard werd ik beschuldigd van van alles. Helemaal toen ze doorkregen dat ik geen turk ben. Snel contact gezocht met de verzekeraar. Die gaf aan dat het een verplichting was om de verkeerspolitie hierbij te halen. Aldus geschiede. “Ach, waarom de politie…. jullie hebben toch maar weinig schade”…. zo begon de tegenpartij. Toen de heren van de politie arriveerde was het gauw klaar. Ze hebben de camerabeelden opgevraagd van het keuringsstation en binnen ene dag kregen wij het proces-verbaal waarin ze hadden opgetekend dat ik geen enkele schuld had en dat de tegenpartij volledig aansprakelijk is. Ik moet nu wachten tot alle onderdelen die vervangen moeten worden bij de garage zijn. Maar helaas is bijvoorbeeld de deur in back-order. Dus het duurt nog weer even. Pfff allemaal zo’n gedoe.

Vooraf had ik wat schetsjes gemaakt voor de bouw van het hok. Maar veel was toch gewoon doen en ik zie wel hoever ik kom. En ik moet zeggen, het ging best voorspoedig. Voor dat ik het wist stond er een mooi kippenhok. En niet veel later een mooi grote ren. Ik was (en ben) best trots op mijn bouwwerk.
Ondertussen was ik ook opzoek naar de beoogde bewoners voor deze ren. Ik had besloten om me te gaan toeleggen op de Sussex kip. Gewoon omdat ik het een mooie kip vind om te zien en omdat hun karakter over het algemeen erg vriendelijk is. Maar ook omdat ze bovengemiddeld eitjes leggen.

De Sussex kip is een oud Engels ras dat al sinds de 19e eeuw bekend is. Het is een veelzijdige kip, geliefd vanwege zowel het vlees als de eieren.

Karakter
Sussex kippen staan bekend om hun vriendelijke en rustige karakter. Ze zijn tamelijk volgzaam en gemakkelijk te hanteren, wat ze tot een populaire keuze maakt voor gezinnen en hobbyisten. Ze zijn vaak nieuwsgierig en sociaal, waardoor ze goed met mensen en andere dieren kunnen omgaan. Door hun kalme aard kunnen ze ook goed gehouden worden in een omgeving met kinderen.

Eierenproductie
De Sussex kip is een uitstekende legkip. Ze kunnen ongeveer 250 tot 280 eieren per jaar produceren, afhankelijk van de specifieke lijn en de verzorgingsomstandigheden. De eieren zijn middelgroot tot groot en hebben meestal een lichtbruine kleur. De eierproductie is vrij constant, zelfs in de wintermaanden, wat hen een betrouwbare keuze maakt voor wie regelmatig eieren wil oogsten.

Kortom, de Sussex kip is een betrouwbare, vriendelijke en productieve keuze voor zowel beginners als ervaren kippenhouders.

Iedere keer vond ik een groepje kippen maar iedere keer werd het op het laatste moment weer afgezegd om de meest uiteenlopende redenen. Erg frustrerend.
Nu had ik al vaker zaken gedaan met meneer Mustafa Korkmaz. Dus onder het motto van niet geschoten…. ik heb hem een berichtje gestuurd met de vraag of hij een betrouwbare partner wist waar ik Sussex kippen kon kopen. Na een paar dagen kwam hij aan met de naam Ismail Besdil. Ik heb eigenlijk direct contact gezocht met deze meneer en we waren er snel uit. Hij had 8 kippen die hij mij wel wilde verkopen. Alleen een dingetje…. hij woont in de buurt van Samsun. Ismail had goede ervaring met het verzenden van kippen met het openbaar vervoer. Wel was het verstandig om dat met de nachtbus te doen ivm de temp. Ach, hij kwam met goede referenties van Mustafa Korkmaz. Dus ik ben akkoord gegaan. Een paar dagen later moest ik naar Afyon rijden om de kippen in ontvangst te nemen van de buschauffeur…. om 04:00 in de morgen. Maar goed, alles is goed gegaan en de kippen zitten in hun nieuwe huisvesting alwaar ze lekkere eitjes aan het leggen zijn.

En ook de medische mallemolen draait weer overuren voor mij….. zucht. Ik heb in de afgelopen periode weer mijn jaarlijkse apk gehad. En dit keer was alles goed ook al liet ze me flink schrikken. Ik vertelde haar dat ik zonder voor mij aanwijsbare reden ineens flink aan het afvallen was. En als een dokter dan schrikt en mij ineens allerlei extra onderzoeken laat ondergaan, dan voelt dat niet goed. Lang verhaal kort, alles was goed.
Iets anders op het medische vlak. Ik denk dat ik al wel zo’n 40 jaar last heb van mijn heup. De ene keer wat meer dan de andere keer maar weg is het nooit. Alleen de laatste maanden, en de laatste weken in het bijzonder heb ik steeds meer pijn en die gaat niet meer weg. Dus ik besloot even op consult te gaan bij een orthopeed. Ik moest gelijk maar even een foto laten maken. En wat hier redelijk gewoon is, zonder lichamelijk onderzoek heeft hij mij verteld wat mij mankeerd. Ik heb kalk afzetting op mijn heup. Dit is (was?) in de vorm van een richeltje en dat maakt dat mijn heup vaak een knappend geluid maakt. Daarnaast heb ik slijtage in het gewricht.
Beide zijn overeenkomstig wat te verwachten is als je kijkt naar mijn gewicht en mijn leeftijd (hoezo mijn leeftijd…) Maar een oplossing is er niet echt. Gezonde levenstijl (lees afvallen) Maar voor de mensen die mij echt kennen, die weten dat ik in de afgelopen jaren terug ben gegaan van bijna 200kg terug naar 122. Nog steeds veel te veel, maar beter dan het was. Verder moet ik traplopen zo veel mogelijk vermijden en wandelen mag maar niet meer 10 km. Aangezien ik geen NSAID mag innemen (‘Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drug’), mag ik alleen paracetamol als ik te veel pijn krijg. Naast dat ik mij in verbinding zou kunnen stellen met een fysiotherapeut is het rust wat mij kan helpen.
Tja, en hij vertelde me ook even tussen neus en lippen door dat ik even een afspraak moet maken met een neuro-chirurg want hij zag op de röntgen foto dat ik een hernia heb. Nu moet je weten dat een jaar of 5 a 6 terug liep ik onder behandeling bij een neuroloog in Hoogeveen. Die vermoede ook dat ik een hernia had. Hij wilde graag eerst een MRI laten maken maar ivm mijn omvang was er geen enkele MRI waar ik inpaste. En omdat ik al eerder 2 hernia operatie heb gehad én ik heb een aangeboren afwijking in mijn rug durfde de neuroloog (na verleg met de neurochirurg die mij eerder heeft geopereerd) het niet aan om zonder goed beeld mij opnieuw te opereren. Ik ben toe door verwezen naar de pijnpoli en samen met de ergotherapeut heb ik de meeste klachten zo weten te managen dat ik weer redelijk gewoon door kon.
Dus ja, het was voor mij niet heel verbazingwekkend dat hij een hernia tegen kwam op de foto. En ik wil best een afspraak maken bij een neuro-chirurg. Maar zolang het niet levensbedreigend is laat ik mij niet meer opereren aan mn rug. Ik hoop dat hij wellicht alternatieve therapieën heeft. Dus, wordt waarschijnlijk wel weer vervolgd.

Ook leuke dingen hebben we meegemaakt. Onze reizende vrienden Henri en Ayçay waren gezellig bij ons op bezoek. Echt genoten van elkaar, de gesprekken die we hebben gevoerd, heerlijk samen gegeten, en onder de belofte dat we elkaar weer gaan zien afscheid van elkaar genomen.
Neem ook vooral even een kijkje op hun Facebook pagina waar ze op een leuke manier hun avonturen in hun camper beschrijven: KLIK HIER (je moet dus wel een facebook account hebben om hun avonturen te kunnen lezen)

Dat waren eigenlijk wel de belangrijkste cq leukste zaken die we hebben beleefd. Hieronder volgen nog een aantal kiekjes over leuke zaken die ik heb meegemaakt. En zoals altijd…. even op het plaatje klikken voor het beste resultaat

Lieve mensen, zo zijn jullie helemaal weer bij met onze avonturen. Sommige leuk, sommige minder leuk… maar samen maakt het ons avontuur.

Geniet vandaag lieve mensen, want gisteren is voorbij en morgen is je nooit beloofd.